Papatya Tarlası

[kelebek]

Papatya tarlası… Bir papatya tarlası düşün.. İlkbahar ayı.. Ve sen, onun yanından geçen yolda yürüyorsun… Ve o papatya tarlasında bir papatya dikkatini çeker.. Binlercesinden birisidir ama sen, onun yanına gidersin.. Onda seni çeken bir şeyler vardır.. O papatyayı olduğu yerden koparırsın.. Sadece senin olsun istersin, sadece senin.. Öleceğini düşünmeden. Ve gidersin o tarladan… İçindeki şiddetin durduramadığı bir bencillik ama bir o kadar güzel ve hapsedici. İste bu TUTKU…

Yine o tarlanın kenarındaki yolda yürüyorsundur.. Yine milyonlarcası arasında bir tanesi seni çeker.. Yaklaşırsın, yanına gidersin o papatyanın.. Gözlerin başkasını görmez olur o an. Onun için her şeyi yapmak istersin… Dokunmak istersin.. Dokunamazsın, orda, onunla ölmek istersin. Ama birden hafif bir rüzgar eser ve bir başka güzel çiçek kokusu gelir burnuna.. Dayanamazsın onun kokusuna.. Unutturur her şeyi bir anda ve o kokunun geldiği yöne gidersin.. O papatya orda kalmıştır, yüreğinin bir kenarında.. Paylaşılmamıştır biç çok şey.. Unutulmaz belki ama geri de dönülmez ona.. İste bu ASK…

Yine o yoldasın.. Papatya tarlasının yanından geçen.. Ve yine bir papatya … Milyonlarcasının içinde seni çeker.. Gidersin yanına.. Orda kalakalırsın.. O hiç ölmesin diye her şeyi yaparsın.. Tüm gücünle onunla olmak istersin.. Oradan seni koparacak hiç bir güç olmadığına inanırsın.. Ve orda onunla ölene kadar birlikte kalırsın… İste bu da SEVGI…

[elisa]

bir kelebek varmış....havanın çok güzel olduğu çiçeklerin açtığı o bahar günü gelmiş bu papatyanın üstüne konmuş...papatya başta şaşıurmış hangi canlı benim üstüme konar ki diye...sonra bu kelebekle sohbete başlamış...kelebek her gün gelir papatyayla dertleşrmiş...gü gelmiş..kelebeğin gitmesi gerekiyormuş...gitmezse burda kalırsa ölecekmiş...papatyayla vedalaşmış..ikiside çok üzülmüş...kelebek çekip gitmiş..

..papatya çok mutsuzmuş...her gün belki gelir diye beklemekteymiş ama ne gelen ne giden acaba o da beni sevmiyormu diye düşünmüş ve seviyormu sevmiyor mu diyerek yapraklarını dökmüş ve ölmüş..

[elisa]

PAPATYA
Ben bağlardan bahçelerden ziyade
Emeksiz topraklardan gelirim
Sevdalı parmaklar koparır beni;
Ben sevdalı parmaklarda ölürüm
Yolma yaprağımı insanoğlu
Gelecek gelmeyecek,sevecek sevmeyecek
Bir zavallı çiçek bunları nerden bilecek.
alıntı