UMURSADIĞIM İNSANLARA...

[kelebek]

Michael herkesin imrendiği biriydi.Her zaman neşeliydi ve çevresine hep olumlu şeyler söylerdi.Birisi ona nasıl olduğunu sorduğunda "daha iyi olamazdım " diye yanıtlardı.Doğal bir motivatördü.Eğer çalışanlardan biri kötü bir gün geçirmişse,Michael ona ,durumun olumlu taraflarına bakmasını söylerdi.

Michael'in bu tarzı beni çok meraklandırdı,ve bir gün Michael 'e gidip ordum;Anlamıyorum! Her zaman nasıl bu kadar pozitif biri olabiliyorsun? Bunu nasıl yapıyorsun? Michael yanıtladı ;Her sabah kalktığımda kendime diyorum ki:

Bugün ii seçeneğin var:

Ya iyi bir ruh halinde olabilirsin ya da kötü bir ruh halinde,seçimini yap.Bende iyi bir ruh halinde olmayı tercih ediyorum.

Kötü bir şey olduğunda ,ya kendimi kurban olarak görebilirim yada bu durumdan birşey öğrenebilirim.Bende bir şey öğrenmeyi tercih ediyorum.Ne zaman birisi bana derdini anlatsa ,onu sadece dinliyebilir ,yada hayatın olumlu taraflarını gösterebilirim.Bende ikincisini tercih ediyorum.

İtiraz ettim:" hayır bu kadar basit değil .Evet bu kadar basit, Michael yanıtladı ve devam etti :

"Yaşam seçeneklerden ibarettir.Gereksiz ayrıntıları bir kenara bıraktığında her durumun bir seçenek olduğunu görüyorsun.

Olaylara nasıl tepki vereceğini sen seçersin . İnsanların senin ruh halini nasıl etkileyeceğini kendin seçersin.

Nasıl bir ruh halinde olacağını kendin seçersin.Hayatını nasıl yaşayacağında senin seçimine bağlıdır.

Michael 'in söyledikleri üzerine uzun uzun düşündüm.Bir süre sonra kendi işime başlamak için işyerinden ayrıldım.Birbirimizle teması kaybettik ,fakat hayat hakkında bir seçim yapacağım sırada sık sık onu ve hayata bakış şeklini düşündüm.Bir kaç yıl sonra ,Michael 'in ciddi bir iş kazası geçirdiğini duydum.

18 saatlik bir ameliyat ve yoğun bakımdan sonra ,Michael 'in sırtına yerleştirilmiş demir çubuklarla hastaneden taburcu edilmişti .Kazadan 6 ay sonra Michael 'i gördüm.Kendini nasıl hissettiğini sorduğumda : "Daha iyi olamazdım , yara izlerimi görmek istermiydin?" diye şakayla karışık yanıtladı.

Teklifini reddettim ama kaza sırasında beyninden neler geçtiğini kendisine sordum.Michael yanıtladı:

İlk aklıma gelen şey yeni doğacak kızımın sağlığı oldu .Yerde yatarken iki seçeneğimin oduğunu düşündüm.

ya yaşayacaktım ,ya ölecek...Ben yaşamayı tercih ettim...Korkmadın mı ? Bilincini kaybetmedin mi? diye sordum Michael yanıtladı; İlk yardım görevlileri

bana sürekli düzeleceğimi söylediler.Fakat hastaneye getirildiğimde, doktorların hemşirelerin yüzlerindeki ifadeyi görünce gerçekten korktum.

Gözleri adeta benim öldüğümü haykırıyordu. OI anda birşeyler yapmam gerektiğini anladım. Ne yaptın? diye sordum.Michael yanıtladı;

İri cüsseli bir bayan hemşire bana sürekli sorular soruyordu.Benim herhangi bir şeye karşı alerjik olup olmadığımı sordu.Evet yer çekimine karşı alerjim var diye bağırdım.Gülüşmelerin üzerine onlara dedim iki;

BEN YAŞAMAYI SEÇİYORUM,BENİ ÖLÜ BİRİ GİBİ DEĞİL CANLI BİRİSİ GİBİ AMELİYAT EDİN !!!

Michael hem doktorların yeteneği hemde inanılmaz tavrı sayesinde yaşamayı başardı.Hergün hayatı dolu dolu yaşamak için seçme hakkımız olduğunu ondan öğrendim.Yaşama olan tavır ve bakış açımız herşeydir.Bu nedenle yarın için üzülmeyin;bırakın yarın kendisi için üzülsün.

Her geçen günün kendine yetecek kadar derdi vardır.

Kaldı ki, bugün ,dün kaygılandığınız yarındır....