Rüzgâr ile Yaprak

[kelebek]

Rüzgâr ile yaprak dost oldular. Artık rüzgâr savurmuyordu yaprağı.

-'Söyle dostum, nereye istersen oraya götüreyim seni' dedi rüzgâr yaprağa.

Yaprak düşündü taşındı, aklına hiçbir şey gelmedi. Tekrar sordu rüzgâr:

- Hadi söyle seni istediğin yere taşıyayım.

Tekrar düşündü yaprak, aklına yine bir şey gelmedi...

- 'Bilmiyorum rüzgâr kardeş, aklıma hiçbir şey gelmiyor. Sen söyle? ' dedi.

Rüzgâr:

- Gidecegin yeri bilmedikten sonra rüzgâr dostun olsa neye yarar.. Savrulur gidersin!

dedi ve bildigi gibi esti tekrar. Yaprak yine savruldu...

Üstelik de bu sefer savuran dostuydu.

alıntıdır