DESTİNA...

[kelebek]

Destina

Aşklara vurur bülbülüm, yuvalanır gönlümün gülüstanına

gülüşün can sıcaklığımdır üşüdüğümde, soluğun ateş

yak savur küllerimi çölüme döneyim.

orman fısıltıları kulağımda, rüzgar ıslıkları

yağmur tutuşmaları, sevgi buluşmaları

aşkın düştüğü yer… yangın

yalnızca nefesin dindirebilir volkanımı

rüzgarın merhem olur yarama süründüğüm

bil ki derin kuyularında hasretimin suyu sensin

ve nasılsan öylece gel salınışın rüzgarıyla

ırmakların sesiyle ay serenatları dökülsün kulağıma

dudağıma işlesin meltem meltem seher yağmurları

gözlerinin içinde sönmüş bir tutam yıldız gibi kalayım

uçurumlara tutsak bir rüzgarım, yağmurlarla yaralı sesim

fırtınalarda çırpınan suyum, hıçkıran ışık

karlı dağlarda uzak bir ses gibi

solgun bir anıyım şimdi bu uzak kentte

kuşların göçüp gittiği mevsimlere benziyor yüzüm

ömrümün bütün dallarını silkeledi hayat

umudun bütün bahçelerinden kovuldum

bir acıyı aşmak için, bin acıyı sırtıma vurdum

uzak düştüm saçlarıma karanfil eken yıldızlardan

sahipsiz mezarlıklar ülkesinde çıplak dolaşıyorum şimdi

içinden kırılmış bir gölge

başka hangi duvara yaslanabilir ki aşktan öte

ve nasıl dayanabilir ki

sevinçler yoksa terkisinde çekilen acıların

Ah Destina yaralı kızım, utangaç yıldızım

yaslı gelinim, anadolum, sarı sızım, sorma beni

baktığım her pencerede doğulu ezikliğim

yurdundan kovulmuş bir coğrafyasızım

çıktığım her yolculukta türküler tutuşur içimde

şimdi uzak bir sızıda nar ile közlenip

çoğalan yalnızlıklarla yeryüzüne dağılıyor kalbim

kalbim ki, zemherinin ortasında kanatları üşümüş yavru bir kuş

nereye uçsun, bir umut yoksa kanadında esen yellerin

bırak bende başlasın bu ateş sende bitsin

aşktan öte ne varsa kalbimde savur gitsin

gecelerin uzun kirpiklerine yalnızlığımı iliştirip ağlayayım

ey göğsümde nar sıcağı, çığlığıma sinen duman

içime soğurmuş küllerini bırak kızıl bir sabahın

bırak ki, dağılsın ıstırap yüklü bulutlar

ateş oflayan ormanında bu ahın

gün ışığıyla işlenmiş bir çiçeği

koparıp göğsümün üstüne bastırıyorum her akşam

dindirsin diye yüreğimdeki sızıyı

tam da usumun ortasına düşerken gülbahar ülkem

Ah Destina’m, kara kızım, uzun saçlı hasretim

kül rengi kirpiklerinde nehirler yürüyenim

gelirsen sevdiğim çiçekleri getir

gönlünün güneşli bahçelerinden, nilüferlerin zülüflerinden

ve derin kuyularından hasretin, su getir

koca İstanbul’u getir bana gelirken

mis sokağını, karanfil konağı, kitapçı dükkanlarını

üç beş dergi, diline dolanan bir şarkıyı, bir çınar altını

mor salkımlı düşlerini getir

istiklal caddesinde el ele dolaşan yeniyetme sevdalıları

yıldızlarını getir bana kaygısız bir gecenin

ay ışığı gülüşünle sarıl içimdeki feryada

aşkın ateşlerinde sınanmış bir semenderim ben.

düşsüzüm düşlerine al beni, soluksuz sevişmelerine sakla

dudaklarınla kapat dudaklarımı, soluduğumda

uyuduğumda, alnımdan öperek uyandır beni

ki, denizlerin sevgiyle köpürdüğü saatlerde

şiirin yedi renk çakılları vursun kıyılarıma

aşk bir yanımı alıp götürsün, özlem bir yanımı

bir ömür sevgi yağmurunla ıslanayım

şimdi ay ışığıyla süslenmiş penceremde

sen gece gözlü güvercinimsin, özlem yüklü şiir’im

bırak güllere vursun gülüşün, harelensin denizlerin yüreğine

yanaklarında aşkın solmayan rengi

saklayıp gecelere gizini, yıldızlara uzansın mavi düşlerin

Bense çevire çevire dört duvarımı, bir